معرفی سیچلاید ایرانی Iranocichla hormuzensis به عنوان یک گونه بومی منحصر به فرد آکواریومی در آب‌های داخلی استان هرمزگان

این مطالعه با هدف بررسی امکان سازگاری و نگهداری ماهی سیچلاید ایرانی (Iranocichla hormuzensis) در شرایط اسارت طراحی گردید. دراین بررسی تعداد 63 عدد سیچلاید ایرانی از محل زیست طبیعی آن‌ها واقع در رودخانه سیاهو (حد فاصل شهر بندر عباس تا حاجی آباد) صید گردیده و سپس به منظور سازگاری به محل اجرای پروژه (ایستگاه تحقیقات فناوری‌های نوین شیلاتی- خجیر وابسته به موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور) منتقل گردیدند. این ماهیان جهت سازگاری با شرایط محیطی در قالب گله‌های 5-7 تایی در آکواریوم‌های تعبیه شده به ابعاد استاندارد جهت پرورش ماهیان آکواریومی (به طول 100 سانتی‏متر با عرض و ارتفاع 40 سانتی‏متر بر روی قفسه‌های فلزی در سه طبقه) نگهداری شدند. در طی مدت نگهداری دو ماهه کلیه پارامترهای محیطی اندازه گیری شده و در حد استاندارد تعبیه و کنترل گردیدند. غذا دهی به صورت دستی به میزان 3% درصد توده زنده انجام شد. در این مرحله رفتارهای تولید مثلی و بروز علایم و صفات ثانویه جنسی از قبیل پر رنگ شدن رنگدانه‌ها به صورت هفتگی به خصوص در جنس نر مشاهده شد. نتایج نشان دادند این گونه ماهی زینتی بومی کشور قابلیت سازگاری با شرایط اسارت را داشته و طی دوره نگهداری به خوبی در آکواریوم زیست می‌نماید.